Afgelopen maandag was ik in de Loco. Het café was die dag gesloten. Maar Nikolai Maitimu had me uitgenodigd om te komen kijken naar een nieuwe wandschildering van Leon Peeters. Die is prachtig geworden en heeft de brouwerijgeschiedenis van het pand tot onderwerp. De officiële onthulling volgt.
De Loco bestaat veertig jaar. Ik herhaal het, zodat het beter doordringt op deze zaterdagmorgen. Veertig jaar, vier decennia. De klanten uit het prille begin mijmeren allewiels over hun naderend pensioen. Of zijn de magische dörpel van de AOW al over. Het café is nog steeds populair. Döks höf ’t zich dao. Het is een etablissement dat de generaties is overstegen. Dat zijn de waarachtige cafés.
Ik vroeg ernaar. Een kroonjaar moet worden gevierd, toch? Natuurlijk gaat het gebeuren. Op zaterdag 1 april bijvoorbeeld is er een themamiddag over de historie van het café en over de bijzondere plek in de binnenstad. Met verhalen, muziek en iets te kloeke en te miechele. O ja, het is géén 1-aprilgrap.
Het bezoek aan de Loco bevestigt het weer. Het nieuws ligt op straat, wordt aevel in het café geboren. Daarom vertoef ik er vaak. Puur en alleen voor mijn werk. Eigenlijk alzoeë voor jullie. En ik neem mijn taak serieus. Mij hoor je niet näöle als ik moet overwerken. Een café is trouwens ook een inspirerende plek. Un gas daag truùk vond ik een bierviltje terug in de binnentes van een colbert, dat ik al lang niet meer had gedragen. ‘Sommige engelen hebben vleugels, andere komen aanzweven met een dienblad met glazen speciaalbier’, staat op de achterkant.
Gebeurt er nog iets speciaals dit weekend? Det zoel ik meine. In Museum Van Bommel van Dam wordt morgen behangselpepeer gepresenteerd. Bijzonder behangselpepeer met een patroon van een huzaar te paard. Kunstenaar Peter Hoijmakers oèt Belvend heeft in 2004 een muurschildering met dat motief gemaakt tegen de zijgevel van Van Bommel Van Dam. Aan de kant van het fietspad en wandelpad tussen Burgemeester van Rijnsingel en Keullerstraat. Allewiels zit Mout in het pand. De wandschildering is deels verwijderd, deels overgeschilderd. Ieëwig zund, aevel nu is het patroon teruggebracht op het behangselpepeer D’n Huzaar. Van de waek ben ik op zoek gegaan naar herinneringen aan de roemruchte huzaren. De conclusie? Venlo is een stad met huzaren-genen en daarom misschien ook wel met genua vara. Waatbleef? Met O-benen.
Wies ’t aevel weer ens is,
Sef Derkx
Leave a Reply