De twee mooiste maanden van het jaar zijn begonnen. Nou ja, op de kalender van Seacon met gouaches van Guus van Eck. Bij juli staat een zwierige tekening van Steyl aan de Maas. De rivier streelt het kloosterdorp, haar oogappel.
Guus van Eck
Pas aevel op. Wanneer het in haar stroomgebied blijft majemme, is het alle hens aandek om de Maas in het gareel te houden. Majemme doet het al dagen, waat unboutwaer!
Is er desondanks nog iets positiefs te melden? Ja, het Julianapark wordt na StereoSunday door alle regen weer heerlijk groen voor het Zomerparkfeest. Groen zal inmiddels ook het gras in De Koel zijn. Van de waek heb ik de seizoenskaartopgehaald. Mijn Koelhónger is dit jaar aevel minder groot. De crisis na het vorigseizoen is er mede debet aan. In juni was er nog sprake van een tekort van minderdan een miljoen. Inmiddels is het naar verluidt twee miljoen euro. Ik stond op het puntom als supporter Slachtofferhulp te bellen.
De afgenomen Koelhónger hangt ook samen met het WK voor vrouwen. Het is genieten. Van de sfeer op het veld en de tribunes waar supporters gewoon door elkaar zitten. Wat dat betreft heeft het mannenvoetbal nog een lange weg te gaan. Mooie wedstrijden zijn het ook met verrassende uitslagen. In het verleden had VVV een vrouwenelftal met kampioenen in spe zoals als Lieke Martens, Daniëlle van de Donk en Kika van Es. Ik kan mich waal veur de kieëbus slaon, dat ik nooit naar een wedstrijd ben gegaan. Om Lieke Martens te zien spelen, kom ik allewiels midden in de nacht onder de pölf vandaan.
Meer positief nieuws. Fanclub D’n Twellefde Man presenteert binnenkort het jubileummagazine. De supportersclub bestaat een kwart eeuw. Ik heb de glossy al mogen doorbladeren. Veel interessante voetbalhistorische onderwerpen komen aanbod. Aevel ook heerlijke marginale zaken. Zoals de herkomst van het prachtigedialectwoord kroétklup. Of het raadsel achter de yell Laege Friettäöt! Wie roept heten waarom? Het jubileumnummer is verplichte kost voor iedereen die VVV in het hartheeft gesloten.
Tot slot. De verbouwing van café-restaurant Central is bijna afgerond. De Witte Zaal heeft een complete metamorfose ondergaan. Ze staalde meer op de wachtkamer ineen kliniek voor cosmetische chirurgie dan op een zaal in een van de mooiste retrohoreca-etablissementen in Venlo. Het steriele en koele Jan de Bouvrie-karakter is gelukkig verleden tijd. Zo is er alzoeë altijd iets positiefs te melden euver ‘t stedje, zelfs bij boutwaer.
Wies ’t aevel weer ens is,
Sef Derkx
Leave a Reply